Ο Λάμπρος Μπλέκος, ένα πρόσωπο ιδιαίτερα αγαπητό και οικείο σε Λαρισαίους όλων των ηλικιών, ανοίγει την καρδιά του και αναμοχλεύει τη μνήμη του, εξιστορώντας την ιστορία της ζωής του που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της νυχτερινής διασκέδασης της Λάρισας. Σε μια συνέντευξη – ποταμό στον Ζαχαρία Ζηλιασκάκη και το Larissavoice.gr, μιλάει για όλους και για όλα, πρόσωπα και καταστάσεις του ένδοξου παρελθόντος και του παρόντος αλλά και του μέλλοντος.
Ερ. Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική; Ποιο ήταν το πρώτο έναυσμα;
Απ. Εξαιτίας του γεγονότος ότι ο αδερφός μου ήταν στα καράβια, μου έφερνε δίσκους. Μουσικά, μεγάλωσα με Έλβις Πρίσλεϊ! ‘Όσον αφορά το θέμα Dj, η αρχή έγινε με πειρατικούς ραδιοσταθμούς και στη συνέχεια αφού πήγαινα ως πελάτης σε disco και όντας θαυμαστής της ¨μαύρης” μουσικής , εκεί γύρω στο 80’ όντας περίπου 18 χρονών ξεκίνησα στο Studio 53 και κατόπιν πήγα Αμερική για ένα χρόνο όπου η εμπειρία μου εκεί μπορώ να πω ότι με σημάδεψε!
Ερ. Σε ποια μαγαζιά της εποχής έχεις δουλέψει; Ποιο ξεχωρίζεις και γιατί;
Απ. Επιστρέφοντας στη Λάρισα, ξεκίνησα πάλι στο Studio 53 και στη συνέχεια ξεκινήσαμε με τον Τάκη τον Ντελλή τη Stadium(83-84). Σίγουρα σημείο αναφοράς της εποχής ήταν η Stadium γιατί τότε περίπου “πέθανε” κι η disco στην Ελλάδα.
Ερ. Πόσο έχει αλλάξει η διασκέδαση σήμερα και γιατί;
Απ. Πρώτο πράγμα που άλλαξε είναι η ίδια η μουσική σε παγκόσμιο επίπεδο και κυρίως η τεχνολογία της μουσικής. Τελείωσε το βινύλιο, περάσαμε στην ψηφιακή μορφή. Ένα άλλο κομμάτι είναι η νεολαία της κάθε εποχής που διαμορφώνει και τον τρόπο διασκέδασης εκείνης της συγκυρίας. Βεβαία, παλιότερα η μετάβαση γινόταν πιο αργά από τη μία γενιά στην άλλη.
Ερ. Γιατί όλοι αναπολούν μουσικά αλλά και σαν τρόπο διασκέδασης τα 80 – 90;
Απ. Γιατί εκείνη την εποχή ήταν πιο κοντά στον άνθρωπο. Ο ήχος αναλογικός, εμείς νεότεροι!!! Επίσης, οι πολιτικοοικονομικές συνθήκες της κάθε εποχής επηρεάζουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων άρα και τις προτιμήσεις τους στη μουσική και τη διασκέδαση.
Ερ. Πόσο δύσκολο είναι το επάγγελμα του Dj;
Απ. Κοίτα, κάθε εποχή ήταν και είναι διαφορετική στο επάγγελμα του Dj. Πιο παλιά, τα μαγαζιά είχαν τη δισκοθήκη τους, τώρα με ένα στικάκι γίνεται η δουλειά, χωρίς να εννοώ ότι είναι πιο εύκολη. Με την ευκαιρία, με το Σύλλογο που δημιουργήσαμε ένα από τα πράγματα που προσπαθούμε να πετύχουμε είναι να φύγουμε από τον επισιτιστικό εργασιακό κλάδο όπου ανήκουμε και να ενταχθούμε στον καλλιτεχνικό, δηλαδή στο Υπουργείο Πολιτισμού. Πλέον, ο κάθε επαγγελματίας Dj εξειδικεύεται σε ένα είδος μουσικής ή διασκέδασης αν θες. Κι αυτό πιστεύω ότι είναι καλό για τον επαγγελματία! Παλιά έπρεπε να ξέρεις και να παίζεις τα πάντα με αποτέλεσμα να είσαι πολύ καλός σε τίποτα! Έτσι και κάθε επιχειρηματίας πλέον ξέρει τι dj παίρνει στην επιχείρηση του ανάλογα με το ύφος που θέλει να δώσει στο χώρο του. Τώρα, σε προσωπικό επίπεδο, η δουλειά ενός επαγγελματία dj πάντα ήταν δύσκολη εξαιτίας της νυχτερινής φύσης της δουλειάς, γεγονός που σε δυσκολεύει πολύ στο να κάνεις οικογένεια. Όλες όμως οι δυσκολίες ξεπερνιούνται από την ίδια την αγάπη για τη μουσική και την ενέργεια που σου δίνει ο κόσμος τον οποίον ένας καλός dj πάντα πρέπει να αφουγκράζεται! Σε ότι με αφορά, δε νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο εκτός από αυτό το επάγγελμα!
Ερ. Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που θυμάσαι κατά τη διάρκεια της εργασία σου;
Απ. Εκτός από τις λεγόμενες “μανούρες” που πιο παλιά ήταν κανόνας στα μαγαζιά, μια άβολη και συνάμα εκνευριστική στιγμή είναι όταν κάποιος πελάτης σου ζητάει να παρακάμψεις το πρόγραμμά σου και να παίξεις κάτι άσχετο. Δε θα ξεχάσω ένα σκηνικό στο “Σπιτάκι¨στη Βελίκα όπου ένας πελάτης μου ζήτησε να του βάλω Βασίλη Καρρά κι όταν του είπε ο ίδιος ο επιχειρηματίας ότι το μαγαζί δεν παίζει τέτοια μουσική ο ίδιος πελάτης μου ζήτησε να του βάλω Rolling Stones!!!! Παλαιότερα, ο dj θεωρητικά ήξερε παραπάνω μουσική από τους πελάτες και ο πελάτης τον σέβονταν! Τώρα πλέον με την πληθώρα μουσικής πληροφορίας που υπάρχει ο πελάτης νομίζει ότι γνωρίζει καλύτερα μουσική από τον dj και μπορεί και να χει και δίκιο! Σχετικά με αυτό, θα ήθελα να πω ότι φταίνε σε ένα βαθμό και οι επιχειρηματίες γιατί θεωρούν ότι ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και έτσι το μαγαζί χάνει το χαρακτήρα του από όλες τις απόψεις! Εγώ λέω λοιπόν ξεκάθαρα ότι ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο!! Φτάσαμε στο σημείο, ειδικά τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση, ο πελάτης να κάνει κουμάντο στο κατάστημα κι αυτό θεωρώ ότι είναι λάθος! Τα παλαιότερα χρόνια υπήρχε περισσότερος σεβασμός από τους πελάτες σε όλους όσους αποτελούσαν το προσωπικό του καταστήματος, είτε τους dj είτε τους σερβιτόρους είτε τους μπαρμαν και σε τελική ανάλυση ακόμα και στον ίδιο τον επιχειρηματία.
Ερ. Ένας Dj οφείλει να παίζει τα πάντα ή μόνο τη μουσική που του αρέσει;
Απ. Κατά τη γνώμη μου ο Dj πρέπει να πιάνει το feeling του κόσμου και όχι να παίζει αυτό που αρέσει σε αυτόν. Τη μουσική που του αρέσει ας την ακούσει σπίτι του! Από την άλλη βεβαία μπορεί και πρέπει να παρουσιάζει και δικές του μουσικές προτάσεις στο κοινό, πάντα με γνώμονα της ενέργειας που παίρνει από τον κόσμο.
Ερ. Έχει χαρακτήρα η διασκέδαση σήμερα στη Λάρισα; Και ποια μαγαζιά ξεχωρίζουν;
Απ. Η διασκέδαση σήμερα στη Λάρισα δεν έχει κανέναν χαρακτήρα. Υπάρχουν παρολ’ αυτά μαγαζιά, έστω και ελάχιστα, που έχουν προσωπικότητα αλλά και εκεί στην πραγματικότητα τον χαρακτήρα του μαγαζιού τον διαμορφώνει ο κόσμος κι όχι ο επιχειρηματίας. Παλιότερα οι ίδιοι οι επιχειρηματίες είχαν αγάπη για το επάγγελμα και το κατάστημά τους. Εμπιστεύονταν του επαγγελματίες που προσλάμβαναν για το μαγαζί τους και τους άφηναν να κάνουν τη δουλειά τους. Σήμερα έχουν άποψη από τη μουσική μέχρι και την κουζίνα!
Ερ. Θα έπαιζες ποτέ σε μπουζούκια;
Απ. Φυσικά και θα έπαιζα. Επαγγελματίας είμαι!
Ερ. Ποια εποχή θεωρείς ότι η μουσική βιομηχανία ήταν στα καλύτερα της;
Απ. Καλή μουσική υπήρχε πάντα, υπάρχει και σήμερα. Απλά, με την πληθώρα πληροφορίας που υπάρχει δεν μπορείς να ξεχωρίσεις εύκολα τα καλά κομμάτια
Ερ. Γιατί θεωρείς ότι εξαφανίστηκαν πετυχημένοι επιχειρηματίες του παρελθόντος;
Απ. Ο βασικό λόγος είναι ότι δεν τραβήχτηκαν στο παρασκήνιο τη στιγμή που έπρεπε βάζοντας άλλους μπροστά. Εξάλλου, ο επιχειρηματίας πρέπει να συμβαδίζει με την εποχή του κι αυτό όταν τα χρόνια περνούν νομοτελειακά δε αυτό το πράγμα δε γίνεται. Ύστερα, όλα τα πράγματα στη ζωή κάνουν τον κύκλο τους.
Ερ. Ένα επαγγελματικό απωθημένο που δεν έχει πραγματοποιηθεί;
Απ. Όχι δε νομίζω! Νιώθω γεμάτος! Άλλωστε, ευελπιστώ να είμαι ο πρώτος Dj που θα πάρε σύνταξη αποκλειστικά από αυτό το επάγγελμα!!!
Ερ. Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Απ. Σε επιχειρηματικό επίπεδο, στα σχέδιά μου είναι να ανοίξω ένα καθαρόαιμο μπαρ γιατί πιστεύω ότι υπάρχει κενό στη Λάρισα.
Κ. Λάμπρο, συγχαρητηρια για την πορεια σας. Με βρισκετε θετικο στις αποψεις σας. Το κενο στη Λαρισα επιβαιβαιωνεται απο συναδελφο της περιοχης ψαχνοντας για εμφανιση μας το καλοκαιρι. Ευχομαι να ανοιξετε το μπαρ, να σας γνωρισουμε, να διασκεδασουμε κ να παιξουμε επισης. Καλη επιτυχία!
Είσαι και επαγγελματίας και Ψυχάρα από τα πιο αγαπητά παιδιά στο χώρο του σε ευχαριστούμε…
Σωστός my friend, ένα απ’ τα καλύτερα παιδιά… Λευτέρη ζήσαμε μια ωραία εποχή….